Rivier de Hunze

Rivier de Hunze begint in Gasselternijveen, waar het Voorste en Achterste Diepje bij elkaar komen.

Het voorste en achterste diepje

Het voorste en achterste diepje zijn twee kleine stroompjes waar het water door de Hondsrug omhoog wordt gedrukt. Dit kun je ook voelen als je op sommige plekken in de Hunze staat. Dan voel je het koude water omhoog komen. Dan te beseffen dat dit water 1000 jaar geleden als neerslag is neergevallen.

Het Voorste Diep is een van de twee doorbraakdallen door de Hondsrug. Vanaf dat punt tot het Zuidlaardermeer wordt het ook wel de Oostermoerschevaart genoemd, naar het dingspel Oostermoer.  Het woord Oostermoer bestaat uit het oosten en moer. Moer is een oud woord voor moeras en laagveen. Vroeger was de Hunze ook nog verbonden met de Drentsche Aa.

Rivier de Hunze wordt langzamerhand weer in de oude staat teruggebracht. Dit gebeurt onder de Hunzevisie.

Herstel van de Hunze, Hunzevisie

Eeuwenlang was het Hunzedal onderdeel van een uitgestrekt en ontoegankelijk veengebied. Pas in de middeleeuwen begon de mens de toegankelijke delen te benutten als hooiland. Hal­verwege de achttiende eeuw kwam de grootscha­lige vervening op gang. In de 20e eeuw werd het dal omgevormd tot een optimaal ingericht agrarisch landschap met een rechtgetrokken beek. In 1995 presentee­rden Het Drentse Landschap, Het Groninger Landschap en het Wereld Na­tuur Fonds een gezamenlijke natuuront­wikkelings­visie, de Hunzevisie, voor het stroo­mgebied van de Hunze. Dit heeft geleid tot uitvoering van natuurontwikkelingsprojecten op diverse plekken langs de Hunze. Stapsgewijs ontwikkelt de Hunze zich hierbij weer tot een vrij kronkelende beek ingebed in een natuurrijk, voor mens, plant en dier aantrekkelijk landschap.
Op diverse plekken kronkelt de beek weer als vanouds, ingebed in een nat en natuurrijk beekdallandschap langs de voet van de Hondsrug. Het succes is af te lezen aan de gestage populatiegroei van de bekendste nieuwe bewoner van het gebied: de bever.

Geopark de Hondsrug heeft ook een heel artikel geschreven over rivier de Hunze in de loop der tijden: 

Ook leuk om te kijken is het geheugen van Drenthe. Foto en filmmateriaal uit vervlogen tijden. 

Belevenis per kano

Je kunt de kronkelende meanders goed meemaken vanuit de kano. Een meander is een een lus van een natuurlijke waterloop. Je ziet nu dat in de buitenbocht het water sneller stroomt en dat er grond wordt weggespoeld.

Deze steile buitenoever biedt plaats aan oeverzwaluwen en ijsvogels.

Aan de binnenkant van de meander wordt het juist ondiep omdat er grond wordt afgezet. Hier zie je veel watervogels zoals meerkoeten, ganzen en eenden die hier in het ondiepe water op zoek zijn naar voedsel.

Door de stroming hebben de bochten de natuurlijke neiging steeds wijder te worden, waardoor ook de rivier steeds langer wordt. De natuur mag hier zijn gang gaan en daardoor is het echt een prachtige beleving om op deze rivier te kanoën.

Ontdek de Hunze op het water!